Dün akşam Kuruçeşme Arena'da Evanescence konseri vardı, bilemiyorum siz de orada mıydınız? Amy Lee'yi çok severim, gerçi başından sonuna kadar çıkardıkları iki CDyi dinleyemiyorum, bir yerden sonra şakaklarımdan başlayan bir ağrı saplanıyor kafama (!) ama yine de bir çok şarkısı dilimde dolaşıyor...
Aslında yeğenim Melis'in mezuniyeti dolayısıyla bu yaz konserlerine bir kaç bilet almıştık, yani kendimiz için değil, onun için gidiyoruz, biz sadece refakat ediyoruz. Ama durum böyle değil tabi, ben de Melis kadar zıpladım.
Gerçi zıpladım demek yanlış oldu, çünkü gitmeye gitmeye unutmuşum rock konserlerinde - pop konserlerinde olduğu gibi zıplanmıyor, sadece bir kol havada rock işareti yapıyormuşsun. Seneler önce Rolling Stones Ahmet San'ın organizasyonuyla İnönü Stadyumuna geldiğinde ne yapmıştık valla hiç hatırlayamadım.
Ama tek bildiğim, ben ellerimi çırpınca, ya da zıplayınca konserde yeğenimin deyimiyle "ezik" oldum, hiç "cool" değildim yani... :) Bir gün ben de bu kelimelerin altını bu küçük bey ve bayanlar gibi dolduracağım, çok azimliyim.
Amy Lee, ilk çıkış parçası olan ve listelerde o sene aylarca kalan balad'ı My Immortal'ı konser bitimine saklamıştı, hep birlikte söyledik ne kadar güzeldi anlatamam...
Bu konserde hiç beklemediğim bir kaç şey oldu; 1. konser zamanında başladı, zamanında bitti, 2. hiç ara verilmedi, 3. tamamen canlı konserdi hiç playback yapılmadı... Gerçekten çok güzeldi, iyi ki gitmişiz.
Dün akşam Kuruçeşme Arena'da Evanescence konseri vardı, bilemiyorum siz de orada mıydınız? Amy Lee'yi çok severim, gerçi başından sonuna kadar çıkardıkları iki CDyi dinleyemiyorum, bir yerden sonra şakaklarımdan başlayan bir ağrı saplanıyor kafama (!) ama yine de bir çok şarkısı dilimde dolaşıyor...
Aslında yeğenim Melis'in mezuniyeti dolayısıyla bu yaz konserlerine bir kaç bilet almıştık, yani kendimiz için değil, onun için gidiyoruz, biz sadece refakat ediyoruz. Ama durum böyle değil tabi, ben de Melis kadar zıpladım.
Gerçi zıpladım demek yanlış oldu, çünkü gitmeye gitmeye unutmuşum rock konserlerinde - pop konserlerinde olduğu gibi zıplanmıyor, sadece bir kol havada rock işareti yapıyormuşsun. Seneler önce Rolling Stones Ahmet San'ın organizasyonuyla İnönü Stadyumuna geldiğinde ne yapmıştık valla hiç hatırlayamadım.
Ama tek bildiğim, ben ellerimi çırpınca, ya da zıplayınca konserde yeğenimin deyimiyle "ezik" oldum, hiç "cool" değildim yani... :) Bir gün ben de bu kelimelerin altını bu küçük bey ve bayanlar gibi dolduracağım, çok azimliyim.
Amy Lee, ilk çıkış parçası olan ve listelerde o sene aylarca kalan balad'ı My Immortal'ı konser bitimine saklamıştı, hep birlikte söyledik ne kadar güzeldi anlatamam...
Bu konserde hiç beklemediğim bir kaç şey oldu; 1. konser zamanında başladı, zamanında bitti, 2. hiç ara verilmedi, 3. tamamen canlı konserdi hiç playback yapılmadı... Gerçekten çok güzeldi, iyi ki gitmişiz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder